De relaxdagen en een slang vasthouden

De relaxdagen en een slang vasthouden (Sandnessjøen, 26 -29 maart)

Ik heb besloten. Ik ga de slang vasthouden. Over angsten heen. Sinds mijn meid in mijn leven is, kijk ik vaker naar slangen, want daar is ze gek op. Ik wil niet laten blijken dat ik bang ben. Niet om per se stoer te doen, maar omdat ik niet wil dat zij angstig door het leven gaat.

De eigenaar van de slang haalt haar eruit en ik vind het spannend. Ze kunnen wel bijten en scherpe tandjes hebben. Ik heb van te voren toch even ingelezen op het internet over deze corn snake. De kans is klein dat ze bijten en deze al helemaal als de eigenaar zegt dat zij hem nooit gebeten heeft. Ik vraag hoe haar vast te houden. Hij helpt me. 


Ik vind het een beetje spannend, maar wil vooral de slang geruststellen, dus ben ik voorzichtig. Zijn huid voelt glad, niet glibberig. Een stevige spier, die prachtig voortbeweegt. 

Mijn meid raakt haar ook nog even aan. Na een tijdje wilt de slang duidelijk terug.



WOW, om het op zijn Amerikaans te zeggen. Nu moet ik even een paar jaar teruggaan in de tijd. Ik verbleef eens een maand bij een Amerikaanse vrouw met mijn meid, toen ze nog een baby was, in Cuenca, Ecuador. Deze Amerikaanse had op Broadway in Cats gespeeld, Les Misérables, e.d.. Ze zei heel vaak WOW. Als iemand dat zegt of schrijft, moet ik geregeld aan haar denken.
Wat een uniek mooi mens was en is ze. Ze had vijftien jaar niet een liefde of date gehad. Ik heb het vaker met haar over de liefde gehad en flirten en haar gezegd dat ze té leuk en mooi is om geen liefde te hebben. Even later had ze een relatie.

Nee ik werk vaak niet veel, maar het leven draait niet om geld alleen, integendeel. Ik geef en doe meer dan mensen denken.

Om terug te komen op: WOW! WOW, ik ben weer een nieuwe ervaring rijker! Daar leef ik van op. Daar leef ik voor.
 Al meerdere mooie nieuwe ervaringen gehad tijdens deze reis. 



Een paar dagen eerder . . .

Het weer laat buiten zijn niet toe. Elke avond is er het noorderlicht te zien . . . onder de bewolking. Dus pech. 
Deze mensen waar we nu zijn geven me veel rust, vriendelijkheid, gezelligheid en vrijheid. We hebben super hosts gehad, maar wat een rust nu, ook voor mijn meid, die nu lekker aan het kleien is en heel veel Engels praat. Ik ben onder de indruk hoe goed ze het al spreekt.



Gelukkig mogen we langer blijven. Vanaf woensdag kunnen we verder naar Bodø, waar we twee nachten kunnen verblijven om vervolgens weer een flink stuk te rijden naar een volgende host. Dit keer niet via Couchsurfing, maar via iemand die voor mij een bericht in een groep op Facebook heeft geplaatst. Ik kreeg heel snel een leuk bericht van een Belgische vrouw die ons welkom heet in haar huis. 

Al maak ik mij financieel zorgen, vooral vanwege de belachelijk hoge benzinekosten. Ik moet gauw ergens wat voor langer zoeken.

We zijn gisteren wezen zwemmen. Baantjes trekken met een uitzicht op de bergen aan beide kanten, wat voor velen hier vanzelfsprekend is, maar voor mij een uitzicht om op weg te dromen.
Ik probeer afleiding te zoeken in het water. Niet teveel aan iemand te denken wat toch onmogelijk lijkt en geregeld pijnlijk. Het lukt een beetje, maar soms denk ik: who am I kidding.
Vooral mijn meid geniet. Ik verveel me deels, vooral als de enige man, en ook mens, waar ik nog wel mee zou praten weg gaat. Ik ben toe aan werken, na nog wat meer rust.



Ik voel me thuis hier in dit huis. Gesprekken en discussies, maar goede. Zo begripvol en vriendelijk. Ze zijn ook zo lief en leuk voor mijn meid. Alhoewel hij heel veel grapt, lukt het mij veelal hem te overtroeven. Dat is gewoon genieten. 

Ik kookte gisteren veganistisch. Hij houdt niet van groenten en houdt vooral van vlees, maar neemt toch een tweede bord. Wat uniek is. Ik geef mezelf even een schouderklopje en lach samen met zijn zijn vrouw erover.



De liefde maakt mijn leven zowel voller als leger. Het jarenlange alleen zijn, ben ik klaar mee. Vooral als je iemand tegenkomt die je meer dan mooi vind, graag ziet en mee praat.
Sommigen zeggen hoe brave ik ben dat ik een half jaar reis. Ik kan alleen maar denken: the bravest thing I have done was falling in love again. Opening up to someone.



Comments

  1. Zo maak je elke dag wat mee ... Zal nog op kaart plaatsnamen opzoeken die jullie al hebben bezocht.

    ReplyDelete
    Replies
    1. Ja, zeker al veel nieuwe dingen meegemaakt. Zojuist zagen we een onderzeeboot net boven het water uit.

      Delete

Post a Comment

Popular posts from this blog

A very expensive coffee

The castle that wasn't

A mind full of fog, hunters, wisps of snow and men running after their ball