Verweg en dichtbij
Verweg en dichtbij (Hamar (NO), Varberg (SE), Ommerschans (NL), 1-5 juni)
We blijven een extra nacht. Zo moe als we zijn, hebben we dat nodig. Hij, mijn liefde, zegt me al, dat is het minst mooie uitzicht tot nu toe en verrek dat klopt. Naarmate we Nederland bereiken verblijven we veelal in steden in het centrum, dat veelal al lager ligt. Nu zijn de bergen al verdwenen en de heuvels worden ook steeds lager. De hooggelegen huizen waar je over een stad naar de besneeuwde bergen kijkt, zijn er helaas niet meer.
Ik ben nu terug in Ommerschans, vlakbij Ommen waar er een huurhuisje staat op mijn naam. Deze is onderverhuurd.
Bij mijn vader ben ik nu. Al is mijn moeder er niet meer is, ligt haar as er uitgestrooid en voelt het nog als het huis van mijn beide ouders.
Alles is zo groen. In deze oh zo werkelijke omgeving, omdat ik het zo goed ken, maar ook bevreemdend, omdat een reis meer dan alleen bestaat uit nieuwe dingen zien en afstand afleggen. Ook en vooral bestaat het uit nieuwe men...