Dumpsterdiven in Maribo (nieuwe ervaringen voor mijn meid), en Suriname- en Berlijnherinneringen
Maribo, Denemarken
Enthousiast rent ze voor ons uit over de lege parkeervlakken. Naast mij loopt onze host. We gaan naar achter een supermarkt om te dumpsterdiven, of containeren, zoals sommigen het noemen. Gewoon nog perfect bruikbaar voedsel achter de supermarkten uit containers weghalen. In Nederland mag dit helaas niet. Daar gaat het gewoon naar de stort toe.
Tijdens mijn thuisloos, liftende, couchsurftijd, door Europa heb ik dumpsterdiven enkele keren gedaan of een poging tot. In Berlijn bestaan er zelfs cafeetjes die wekelijks voor maar 2 euro, toentertijd, een maaltijd bereidde van vooral dumpsterdive voedsel. Als je geen geld had, zoals daklozen, hoefde je niet te betalen. Het was ontzettend goed klaargemaakt.
Ik had in 2012 een geweldige host in Berlijn bij wie ik twee weken verbleef. Ze kwam uit Roemenië oorspronkelijk, als ik het mij goed herinner. Ze kon make-up opdoen en klaar maken voor uitgaan als geen ander en kon echt goed koken. Ze maakte o.a. de lekkerste vegan pannenkoeken die ik ooit heb geproefd. Terwijl ze 0,0 ervaring had met plantaardig eten.
Ik vertelde haar dat ik een keer mee was gegaan met een groepje om te dumpsterdiven. Ze raakte nieuwsgierig en had het over een toko achter haar flat ergens. In het donker, laat, liepen we erheen. Er was een container. We zochten en vonden: één goede gave appel nog. Als een gouden trofee liepen we ermee terug. Lachend en trots dat we het spontaan hadden geprobeerd. (Ze stuurde mij gisteren toevallig nog lieve voice berichten. Na tien jaar elkaar niet zien, blijft er nog een band. Vast door die appel! ;) Nee, vooral van het dansen en uitgaan. Dat was echt geweldig met haar. But that’s an other story.)
Mijn meid was super enthousiast en verbaasd: zoveel tomaten! Weer een ervaring rijker. Of zoals ze gebaart dan: een streepje over haar hoofd.
Vooraf een nacht in Groningen bij lieve kennissen. We mochten in hun bed slapen. Ze hadden ook nog een muzikant uit België als logee, die ik in de ochtend ontmoette. Mijn meid mocht weer een streepje zetten: piano spelen. Al snel componeerde ze haar eigen stukje. Vrij en gefocust zat ze ruim een uur achter de piano.
Bijna alles ging vandaag voorspoedig. We waren eerder bij de boot en na inchecken, scannen van de ticket, konden we gewoon mee met een eerdere. Wat lelijk die boten waar binnenin winkels zijn.
Geef mij maar Suriname. Een gammel bootje, beetje overdekt, die aanmeert bij verschillende plekken onderweg, vaak een mini piertje en mensen die gelijk met je hun voedsel delen. Geen idee hoe die groene fruit dingetjes meer heten, maar het was zoet en zuur, met een behoorlijke pit vanbinnen die je moest uitspugen.
Mijn hoofd is aan het overwerken geweest de laatste weken. Teveel moeten en mijn lichaam heeft de laatste dagen té weinig aandacht gehad. Ook van een mooie man.
Morgen meer bewegen, van het saaie soort dan. ;)
Op naar de Deense kliffen!
Vertrekken op onze reis!
Enthousiast rent ze voor ons uit over de lege parkeervlakken. Naast mij loopt onze host. We gaan naar achter een supermarkt om te dumpsterdiven, of containeren, zoals sommigen het noemen. Gewoon nog perfect bruikbaar voedsel achter de supermarkten uit containers weghalen. In Nederland mag dit helaas niet. Daar gaat het gewoon naar de stort toe.
Tijdens mijn thuisloos, liftende, couchsurftijd, door Europa heb ik dumpsterdiven enkele keren gedaan of een poging tot. In Berlijn bestaan er zelfs cafeetjes die wekelijks voor maar 2 euro, toentertijd, een maaltijd bereidde van vooral dumpsterdive voedsel. Als je geen geld had, zoals daklozen, hoefde je niet te betalen. Het was ontzettend goed klaargemaakt.
Ik had in 2012 een geweldige host in Berlijn bij wie ik twee weken verbleef. Ze kwam uit Roemenië oorspronkelijk, als ik het mij goed herinner. Ze kon make-up opdoen en klaar maken voor uitgaan als geen ander en kon echt goed koken. Ze maakte o.a. de lekkerste vegan pannenkoeken die ik ooit heb geproefd. Terwijl ze 0,0 ervaring had met plantaardig eten.
Ik vertelde haar dat ik een keer mee was gegaan met een groepje om te dumpsterdiven. Ze raakte nieuwsgierig en had het over een toko achter haar flat ergens. In het donker, laat, liepen we erheen. Er was een container. We zochten en vonden: één goede gave appel nog. Als een gouden trofee liepen we ermee terug. Lachend en trots dat we het spontaan hadden geprobeerd. (Ze stuurde mij gisteren toevallig nog lieve voice berichten. Na tien jaar elkaar niet zien, blijft er nog een band. Vast door die appel! ;) Nee, vooral van het dansen en uitgaan. Dat was echt geweldig met haar. But that’s an other story.)
Mijn meid was super enthousiast en verbaasd: zoveel tomaten! Weer een ervaring rijker. Of zoals ze gebaart dan: een streepje over haar hoofd.
Vooraf een nacht in Groningen bij lieve kennissen. We mochten in hun bed slapen. Ze hadden ook nog een muzikant uit België als logee, die ik in de ochtend ontmoette. Mijn meid mocht weer een streepje zetten: piano spelen. Al snel componeerde ze haar eigen stukje. Vrij en gefocust zat ze ruim een uur achter de piano.
Bijna alles ging vandaag voorspoedig. We waren eerder bij de boot en na inchecken, scannen van de ticket, konden we gewoon mee met een eerdere. Wat lelijk die boten waar binnenin winkels zijn.
Geef mij maar Suriname. Een gammel bootje, beetje overdekt, die aanmeert bij verschillende plekken onderweg, vaak een mini piertje en mensen die gelijk met je hun voedsel delen. Geen idee hoe die groene fruit dingetjes meer heten, maar het was zoet en zuur, met een behoorlijke pit vanbinnen die je moest uitspugen.
Mijn hoofd is aan het overwerken geweest de laatste weken. Teveel moeten en mijn lichaam heeft de laatste dagen té weinig aandacht gehad. Ook van een mooie man.
Morgen meer bewegen, van het saaie soort dan. ;)
Op naar de Deense kliffen!
Vertrekken op onze reis!
Oh wat leuk zeg, dat is al echt avontuur en waardevolle ervaringen voor Niamh. Veel plezier in Denemarken
ReplyDeleteDank je wel! Ja, al veel meegemaakt. Leuk dat je de blog volgt!
Delete